| “My colleagues and I have come to London in response to the invitation of his majesty government in order to discuss the constitutional questions of Burma. The demand of our people is complete independence.” – General Aung San Bogyoke, you went to England to demand the independence for Burma. Bogyoke, your daughter came back from England to demand the independence for Burma. You have sacrificed your life for Burma. Your daughter is sacrificing her life for Burma. Bogyoke, thank you for leaving a daughter. | |
Wednesday, November 01, 2006
Bogyoke, his daughter, and Burma
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဗမာေတြဟာ ဗုိလ္ခ်ဴပ္လုိ ညဏ္ပညာအေၿမာ္ၿမင္ရွိတဲ့ အာရွထိပ္သီးေခါင္းေဆာင္ကုိပုိင္ဆုိင္ခဲ့ရဘူးတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္လုိ မိန္းမသားပင္ၿဖစ္လင့္ကစား မတစ္ေထာင္ဘြားေေယာက်ာ္းေတြထက္ရဲရင့္တဲ့ သတိၱရွိတဲ့ ကမာၻကေလးစားရတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ကုိလည္းပုိင္ဆုိင္ေနရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဝမ္းနည္းဖုိ႔အေကာင္းဆုံးက သူတုိ႔လုိေခါင္းေဆာင္ေတြက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကုိ ရင္နင့္သားပမာအုပ္ခ်ဴပ္တာကုိ မခံရဖူးဘူး။ အဲဒါဘာေႀကာင့္လဲ။ ကၽြန္ေတာ္သိသေလာက္ ကေတာ့ စစ္အစုိးရအုပ္ခ်ဴပ္ၿပီးေနာက္ပုိင္း ၿမန္မာေတြရဲ႕တန္ဖုိးအစစ္ၿဖစ္တဲ့ ေဖာ္ေရြၿခင္း၊ယဥ္ေက်းပ်ဴဌာၿခင္း၊စည္းလုံးညီညြတ္ၿခင္း၊ ရုိင္းပင္းကူညီၿခင္း စတာေတြဟာ တၿဖည္းၿဖည္းက်လာေနတယ္ဗ်ာ။ စစ္အစုိးရက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အေၿခခံလူတန္းစားေတြကုိ “စားဝတ္ေနေရး”ဆုိတဲ့ စကားေလးလုံးထဲမွာ မထြက္ႏုိင္ေတာ့ေအာင္ အကြက္က်က်လုပ္သြားတာဘဲဗ်ာ။ ေနာက္ဆုံး ကၽြန္ေတာ့္အသိေတြေၿပာလုိ႔ သိရသေလာက္ အထူးသၿဖင့္ရန္ကုန္မွာေပါ့။ အမွီးက်က္အမွီးစား ေခါင္းက်က္ေခါင္းစား အေတြးအေခၚကေႀကာက္ဖုိ႔ေကာင္းေလာက္ေအာင္ နယ္ပယ္အသီးသီးမွာ ပ်ံ႕ႏွံ႕ေနတယ္ဆုိတာဘဲဗ်ာ။ ဆရာမခင္ခင္ထူးေရးတဲ့ အညာကကၽြန္မေဆြမ်ဴိးမ်ား ဆုိတဲ့ အခန္းဆက္ဝတၴဳေလးေတြ ကယ္ေပလုိ႔ ဗ်ာ။ မဟုတ္ရင္ ေတာ…….
အင္း… စား၀တ္ေနေရး၊ စား၀တ္ေနေရး။ ၀တ္တာနဲ႔ ေရးတာေတာ့ မသိဘူးဗ်ာ။ စားေတာင္ မစားႏိုင္ၾကေတာ့ ပါဘူး။ ျမင္တတ္မယ္ဆို ေ၀းေ၀းၾကည့္စရာ မလိုပါဘူး။ ရန္ကုန္လုိၿမိဳ႕ႀကီးမွာ ဘုရင့္ေနာင္တံတားျဖတ္ၿပီး လမ္းမေဘးတိုက္ေတြေနာက္က လိႈင္သာယာ ရပ္ကြက္ေတြထဲ ၀င္ၾကည့္လိုက္ပါ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သနားေနတဲ့လူေတြ ငါအေတာ္ ကံေကာင္းတာပဲ ဆိုၿပီး ျပန္ထြက္လာပါလိမ့္မယ္။
I had been those places in Hlaing Tar Yar. I do know how people live there.
Post a Comment